Ustawa o hymnach i językach świata

Z wiki.arst.pl
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Ustawa o hymnach i językach świata - ustawa, uchwalona 17.12.2021 przez Sejm IV Republiki Arstoczki, stanowiący uzupełnienie do Ustawy o państwach świata, których to zadaniem jest określenie uznawanie istnienia danych państw oraz określenia protokołu dyplomatycznego w kontaktach Republiki z innymi państwami.

Treść aktu

Art. 1 Na świecie znajduje się dziewięć państw, w którym w każdym obowiązuje jeden język narodowy i co najmniej jeden język urzędowy, jeden hymn główny, a także obowiązywać mogą hymny dodatkowe.

Art. 2 Państwa oraz obowiązujące w nich języki dodatkowo prezentowane są według schematu: Państwo – Hymn – Język narodowy – język urzędowy (brak, jeśli taki sam jak narodowy):

  1. Aladam – Zwycięstwo – Język jenmerański – język jenmerański i angielski,
  2. Antegryjska Republika Ludowo - Demokratyczna – Nowa Yenmera – Język jenmerański,
  3. Federacja Arstoczki – Zjednoczenie Arstoczki – język arstoczkański,
  4. Federacja Kobrastanu – Niezłomna Federacja – język arstoczkański, język arstoczkański i kolechiański,
  5. Impor – Marsz powstańców – język półdański,
  6. Obristan – Górzysty kraj na północy – język anglikański,
  7. Republia – Glorianka – język południowojenmerański,
  8. Wolna Republika Kolechii – Wolność i Prawowitość – język kolechiański – język angielski i kolechiański,
  9. Zjednoczona Federacja – Nasz Świat – język angielski.

Art. 3 Na świecie istnieje terytorium zależne Tropicol, gdzie językiem narodowym jest język nadjenmerański, a hymnem jest Nowy Naród.

Kontowersje

Kontrowersje wobec ustawy wywołał przede wszystkim Maksymilian Kolanko, twierdząc że nie ma potrzeby potrzeby uchwalenia takiej ustawy: w tekście nie podano żadnych argumentów, dlaczego państwa powinny mieć jeden hymn i jeden język narodowy oraz co najmniej jeden język urzędowy, stąd trudno ocenić jej sensowność.

Z kolei przewodniczący Lewicy Arstoczki, Adam Heisentler zwrócił uwagę na dyskryminację, jaka występuje w ustawie: niesprawiedliwie potraktowano terytorium zależne Tropicol. W tekście podano, że językiem narodowym jest tam język nadjenmerański, ale nie wymieniono drugiego języka urzędowego. To może prowadzić do dyskryminacji mieszkańców Tropicol, którzy nie będą mieli takiego samego statusu językowego jak mieszkańcy innych państw. Ponadto, zdaniem Heisentlera, ujmowanie państw w taki sposób może być szkodliwe dla ich suwerenności i niepodległości. Określenie państw tylko poprzez hymn i język narodowy oraz język urzędowy może prowadzić do uproszczenia wizerunku państwa i marginalizacji jego historii, kultury i tradycji.