Ustawa o wprowadzeniu do III Republiki Arstoczki Oranżady Helena
Ustawa o wprowadzeniu do III Republiki Arstoczki Oranżady Helena - ustawa uchwalona przez Sejm III Republiki Arstoczki, regulująca kwestie prawne związane z wprowadzeniem do obrotu produkowanej przez zakłady państwowe oranżady, nazwaną na polecenie prezydenta Stanisława Filipowskiego - Helena.
Treść aktu
Preambuła
W trosce o kultywowanie tradycji i dziedzictwa kulinarnego naszego kraju, Sejm Arstoczki podejmuje uchwałę w sprawie wprowadzenia do obrotu na terenie III Republiki Arstoczki Oranżady Heleny. Oranżada Helena to napój, który był popularny w Arstoczce przed rządami Vadima Volatova, a jego receptura była przekazywana z pokolenia na pokolenie w rodzinie królewskiej. Uważamy, że wprowadzenie tego napoju do obrotu na terenie III Republiki Arstoczki jest ważnym krokiem w kultywowaniu naszych tradycji i przypomnieniu o historii naszego kraju.
Dlatego też Sejm, uroczyście postanawia:
- Wprowadzić do obrotu na terenie III Republiki Arstoczki Oranżadę Helenę jako napój, który będzie dostępny dla wszystkich obywateli.
- Zlecić Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministerstwu Zdrowia opracowanie wytycznych dotyczących produkcji, dystrybucji i sprzedaży Oranżady Heleny, w taki sposób, aby zapewnić jej jakość, bezpieczeństwo i zgodność z obowiązującymi przepisami.
- Wprowadzić okres przejściowy, w trakcie którego obecni producenci i dystrybutorzy napojów orzeźwiających będą mieli czas na przygotowanie się do wprowadzenia Oranżady Heleny do swojej oferty.
- Powołać komisję ds. promocji Oranżady Heleny, której zadaniem będzie propagowanie i popularyzacja tego napoju, w tym organizacja degustacji i imprez kulturalnych związanych z historią Arstoczki.
- Zwrócić się do Prezydenta III Republiki Arstoczki o objęcie patronatem honorowym nad Oranżadą Heleną oraz o zatwierdzenie logo i etykiety produktu.
- Ustanowić dzień 17 marca Dniem Oranżady Heleny, w celu upamiętnienia daty narodzin Królowej Heleny, która była jednym z głównych zwolenników wprowadzenia tego napoju do obrotu.
- Utworzyć Arstoczkańską Izbę Oranżadową, która będzie reprezentować producentów, dystrybutorów i sprzedawców Oranżady Heleny, a także działać na rzecz rozwoju rynku napojów orzeźwiających w Arstoczce.
- Zainicjować kampanię społeczną zachęcającą mieszkańców Arstoczki do sięgania po tradycyjne, regionalne produkty, w tym Oranżadę Helenę, w celu wspierania lokalnych producentów i zachowania dziedzictwa kulinarnego naszego kraju.
- Przeprowadzić badania naukowe mające na celu potwierdzenie właściwości zdrowotnych Oranżady Heleny oraz opracowanie zaleceń dotyczących jej spożycia, w celu zapewnienia konsumentom dostępu do pełnej informacji na temat tego napoju.
- Wprowadzić system certyfikacji Oranżady Heleny, który będzie gwarantował jakość produktu oraz pochodzenie składników, w celu ochrony konsumentów przed podróbkami i podrabianymi produktami.
Recepcja ustawy
Ustawa ta znalazła rzeszę krytyków wśród opozycji - doprowadziło to do przeprowadzenia specjalnej konferencji prasowej przez Lewicę Arstoczki, w której wymieniono wszystkie zarzuty wobec wprowadzenia uchwały. Były to m.in stwierdzenia takie jak:
- Uchwała ta narusza wolny rynek i stanowi ingerencję państwa w swobodę prowadzenia działalności gospodarczej przez producentów napojów.
- Wprowadzenie Oranżady Heleny jako napoju narodowego może wpłynąć negatywnie na rynek i zdominować go kosztem innych marek napojów orzeźwiających, co nie jest korzystne dla konsumentów.
- Zobowiązanie producentów do przekazywania części dochodu na cele charytatywne jest nieuzasadnionym obciążeniem dla branży i może wpłynąć negatywnie na ich konkurencyjność na rynku.
- Uchwała ta faworyzuje jedną konkretną markę napoju, co jest sprzeczne z zasadami równości i uczciwej konkurencji.
- Ustanowienie dnia Oranżady Heleny jest pustym gestem, który nie przyniesie realnych korzyści społeczeństwu, a jedynie będzie służył propagandzie rządu.
- Zobowiązanie producentów do przekazywania części dochodu na cele charytatywne jest niewystarczające i nie wyeliminuje problemów społecznych i ekonomicznych w kraju. Potrzebne są bardziej skuteczne i kompleksowe rozwiązania.