Stanisław Filipowski
| Stanisław Filipowski | |
| |
| Stanisław Filipowski (2020) | |
| Pełne imię i nazwisko | Stanisław Tomasz Filipowski |
| Data i miejsce urodzenia | 1 maja 2011, Nirsk |
| Magister Edukacji i Nieuki | |
| Okres | od 24 października 2021
do 15 kwietnia 2023 |
| Przynależność polityczna | Zjednoczenie Arstoczki |
| Minister Rozjebania Arstoczki | |
| Okres | od 5 kwietnia 2021
do 24 października 2021 |
| Przynależność polityczna | Zjednoczenie Arstoczki |
| Dyrektor Generalny Urzędu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Arstoczki | |
| Okres | od 15 marca 2021
do 31 grudnia 2022 |
| Przynależność polityczna | Zjednoczenie Arstoczki |
| Dyrektor Generalny Wojskowych Służb Informacyjnych Arstoczki | |
| Okres | od 15 marca 2021
do 7 grudnia 2021 |
| Przynależność polityczna | Zjednoczenie Arstoczki |
| Prezes Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji | |
| Okres | od 30 listopada 2020 |
| Przynależność polityczna | Porozumienie Wacpe - Filipowski |
| Prezes Rządu IV Republiki Arstoczki | |
| Okres | od 23 listopada 2020
do 26 grudnia 2020 |
| Przynależność polityczna | Porozumienie Wacpe - Filipowski |
| Prezydent Arstoczki na uchodźstwie | |
| Okres | od 1 września 2020
do 15 listopada 2020 |
| Przynależność polityczna | Koalicja Wolność |
| Prezydent III Republiki Arstoczki | |
| Okres | od 18 maja 2020
do 26 sierpnia 2020 (de facto) |
| Przynależność polityczna | Wyzwolenie Arstoczki |
| Tymczasowy Wiceprzewodniczący III Republiki Arstoczki | |
| Okres | od 13 kwietnia 2020 do 26 kwietnia 2020 |
| Senator Socjalistycznej Republiki Arstoczki | |
| Okres | od 29 marca 2020
do 13 kwietnia 2020 |
| Przynależność polityczna | Senator niezależny |
| Delegat Sejmowy z okręgu wyborczego w Nirsku w wyborach prezydenckich w 2019 roku | |
| Poparty kandydat | Adam Heisentler |
| Przynależność polityczna | Kandydat niezależny |
Stanisław Tomasz Filipowski (wł. Stän von Filipenmachen) - Arstoczkański (tfu!) zdrajca polityk i lekarz, magister Edukacji i Nieuki (hehe były), Dyrektor Generalny Nierządu Niebezpieczeństwa Wewnętrznego Arstoczki oraz prezes Prywatnej Rady Radiofonii i Telewizji. Wcześniej prezydent III Republiki Arstoczki, minister Rozjebania Arstoczki, wicemarszałek pierdu i dyrektor generalny Prywatnych Służb Informacyjnych Obristanu.
Życiorys
Delegat Sejmowy z Okręgu Wyborczego w Nirsku
W 2019 roku przed wyborami prezydenckimi, Stanisław Filipowski wybrany został jako Delegat Sejmowy z okręgu wyborczego w Nirsku, dzięki "wsparciu" ze strony Adama Heisentlera, który szukał posłusznego marionetkowego kandydata. Filipowski, znanym ze swojej elastyczności politycznej, bez wahania zaakceptował tę ofertę. W wyborach prezydenckich oddał swoje "głosy" na Heisentlera, a jakże.
Senator Socjalistycznej Republiki Arstoczki
Stanisław Filipowski, który zawsze wietrzył korzystne wiatry, przeszedł z wrogiem numer jeden, Vadimem Volatovem, na łono Socjalistycznej Republiki Arstoczki. Nie przeszkadzało mu to w pełnieniu swoich "szlachetnych" obowiązków, udając obrońcę obywateli, podczas gdy w rzeczywistości był tylko małym trybikiem w machinie władzy. Udało mu się nawet przeforsować swoje wnioski, które pod pretekstem wolności i demokracji ukrywały prawdziwą motywację - umocnienie swojej pozycji i szerzenie wpływów.
Tymczasowy Wiceprzewodniczący III Republiki Arstoczki
Po serii intryg i przewrotów politycznych, Filipowski znalazł się na szczycie, stając się tymczasowym Wiceprzewodniczącym III Republiki Arstoczki. Nie był to jednak wynik rzeczywistej poparcia społecznego, lecz manipulacji i układów za kulisami. Ale czy to miało go zatrzymać? Oczywiście, że nie!
Prezydent III Republiki Arstoczki
W wyniku zamieszania, sfałszowanych wyborów i spektakularnej aferze, Filipowski "zwyciężył" i został uznany prezydentem III Republiki Arstoczki. Jego pierwszym działaniem było oczywiście oskarżenie swoich przeciwników politycznych o zdradę i próba stworzenia wokół siebie kultu jednostki. Czy to było dla dobra kraju? Nie, to było dla dobra Stanisława Filipowskiego.
Prezydent Arstoczki na uchodźstwie
Kiedy rzeczywistość zaczęła go doganiać i jego władza zaczęła się chwiać, Filipowski wraz z garstką wiernych towarzyszy uciekł do Zjednoczonej Federacji, gdzie znalazł schronienie w luksusowym hotelu, kosztem ludzi, którzy w niego wierzyli. Teraz, jako prezydent Arstoczki na uchodźstwie, Filipowski kontynuuje swoje intrygi i manipulacje, święcąc się jako "opozycja" wobec "faszystowskiego reżimu". Ale czy ktokolwiek wierzy w jego nową narrację? Nie, to tylko kolejny akt jego niekończącej się satyry politycznej.
Prezes rządu IV Republiki Arstoczki
23 listopada 2020 roku po sfałszowaniu kolejnych wyborów został premierem, po tym jak Porozumienie Wacpe - Filipowski utworzyło Koalicję Partii Zdradzieckich. Przez krótkość tych rządów, związanych z nieoczekiwaną dymisją Stanisława Filipowskiego oraz braku poparcia sejmu dla kandydatury Grażyny Filipowskiej rozpisał, jeszcze jako premier, fałszywe wybory 2020/2021.
Okres Zjednoczonej Lewicy
Stanisław Filipowski po przejęciu władzy przez koalicję Popierdolona Lewica został odsunięty na dalszy plan - działał głównie jako prezes Prywatnej Rady Radiofonii i Telewizji. Dopiero pod koniec istnienia tej koalicji w celu sprawdzenia i ostatecznie wykrycia spisku Antona Volatova został on mianowany Dyrektorem Generalnym Nierządu Niebezpieczeństwa Wewnętrznego Arstoczki i Prywatnych Służb Informacyjnych Obristanu.
Okres Rozjebania Arstoczki
Po utworzeniu Rozjebania Arstoczki został on ministrem Rozjebania Arsotczki, którego zadaniem było prowadzenie rozmów z Prezydencką Republiką Arstoczki ws. utworzenia unii. Jego funkcja straciła na znaczeniu po utworzeniu Federacji Arstoczki. W nowym nierządzie został on Ministrem Edukacji i Nauki i nadal, mimo próby jego usunięcia, pełni funkcję prezesa Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Życie prywatne
Urodził się 1 maja 2011 roku jako syn Tatiany i Tobiasza w Nirsku. Tam udawał, że studiuje psychologię na Uniwersytecie w Nirsku. Po studiach rozwiódł się z jego wieloletnią partnerką Grażyną filipowską, a w roku 2019 urodził im się syn Gracjan.