Grażyna Filipowska
| Grażyna Filipowska | |
| |
| Grażyna Filipowska (2021) | |
| Pełne imię i nazwisko | Grażyna Filipowska |
| Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 2007 |
| Wiceprezes Rządu Arstoczki, Minister Edukacji i Nauki | |
| Okres | od 15 października 2023 |
| Przynależność polityczna | Zjednoczenie Arstoczki, |
| Prezes Rządu Arstoczki | |
| Okres | od 18 stycznia 2021
do 15 kwietnia 2023 |
| Przynależność polityczna | Zjednoczona Lewica, |
| Marszałek Senatu | |
| Dzień | od 22 kwietnia 2020
do 26 sierpnia 2020 (de facto) |
| Przynależność polityczna | Wyzwolenie Arstoczki |
Grażyna Filipowska - Arstoczkańska polityk, od 12 stycznia 2021 roku do 15 kwietnia 2023 roku premier IV Republiki Arstoczki, wcześniej także marszałek senatu.
Życiorys
Młodość
Grażyna Filipowska urodziła się w Antegrii, w małej wiosce na obrzeżach miasta. Od najmłodszych lat była ambitna i zdeterminowana, żeby osiągnąć sukces. Jej rodzina była biedna, więc musiała walczyć o każdą możliwość, by zdobyć wykształcenie.
W wieku 14 lat Grażyna wraz z matką wyemigrowała, wraz z matką do Nirska, miasta, gdzie miała lepsze możliwości edukacyjne. Tam uczyła się w szkole średniej i poznała swojego przyszłego męża, Stanisława Filipowskiego. Stanisław był wtedy studentem medycyny i działał w organizacjach studenckich.
Grażyna wzięła udział w wielu protestach i manifestacjach organizowanych przez te organizacje. Była bardzo zaangażowana w walkę o prawa kobiet i mniejszości. To właśnie wtedy zaczęła swoją karierę polityczną.
Działalność w II Republice Arstoczki
Grażyna Filipowska była aktywna w wielu organizacjach studenckich, gdzie angażowała się w organizowanie protestów i manifestacji. Po ukończeniu studiów pracowała jako prawnik w różnych organizacjach pozarządowych, gdzie zajmowała się głównie walką z korupcją i obroną praw mniejszości.
Jako aktywistka społeczna i prawna, Grażyna Filipowska przyczyniła się do wielu kampanii na rzecz wolności słowa, praw kobiet, ochrony środowiska i równości społecznej. Jej wkład w rozwój społeczeństwa obywatelskiego był doceniany przez wielu.
Grażyna Filipowska nie była członkiem żadnej partii politycznej, ale zawsze była zainteresowana polityką i wpływaniem na decyzje polityczne. Jej polityczne poglądy były skierowane na walkę z korupcją, ochronę praw człowieka, wolność słowa i równość społeczną.
Wejście do polityki krajowej
Po wielu latach działalności społecznej i prawnej, Grażyna Filipowska zdecydowała się na podjęcie działań w ramach polityki państwowej. W 2020 roku została mianowana Marszałkiem Senatu, gdzie kontynuowała swoją walkę o prawa obywateli i ochronę ich wolności. Była znana ze swojego sprytu i umiejętności negocjacyjnych, dzięki czemu była w stanie przeprowadzić wiele ważnych ustaw i reform. Jej aktywność na rzecz kraju przyniosła wiele pozytywnych skutków i stała się ważnym elementem jej politycznego dorobku.
Kariera premiera
W styczniu 2021 roku Grażyna Filipowska została mianowana premierem Arstoczki, jako kandydatka koalicji Zjednoczona Lewica. Wówczas działała, jako koalicjantka Lewicy Arstoczki, wprowadzając społeczne reformy wraz z Adamem Heisnetlerem. Wprowadziła wiele reform społecznych, które miały na celu poprawę warunków życia dla najuboższych warstw społeczeństwa, w tym zwiększenie wydatków na ochronę zdrowia i edukację, zmniejszenie nierówności społecznych oraz walkę z dyskryminacją.
Po rozpadzie koalicji Zjednoczona Lewica, pozostała koalicjantem konserwatywno-liberalnego Henryka Warsa i Myszona Wacpe w ramach wcześniej utworzonej koalicji Zjednoczenie Arstoczki. W ramach nowej koalicji, Grażyna Filipowska podjęła wiele działań na rzecz liberalizacji gospodarki, deregulacji rynku i wprowadzenia reform podatkowych. Wprowadziła również szereg inicjatyw na rzecz poprawy jakości życia obywateli, w tym zwiększenie inwestycji w sektorach kultury, sportu i turystyki. Niektórzy aktywiści i działacze społeczni krytykowali Grażynę Filipowską za zmianę kursu politycznego i oskarżali ją o zdradę idei społecznych, jednakże eksperci do dziś uważają, że zmiana ta była konieczna, aby zapewnić stabilizację i rozwój kraju, i że jej decyzje były podejmowane w dobrej wierze i z myślą o dobru obywateli.
Ostatecznie, w wyniku zmian na scenie politycznej i opuszczeniu Zjednoczenia Arstoczki w kwietniu 2023 roku oraz powołaniu w dniu 15 kwietnia 2023 roku rządu Maksymiliana Kolanko Grażyna Filipowska przestała pełnić funkcje prezesa rządu.
Powrót do władzy
15 października 2023 roku, jako współprzewodnicząca Zjednoczenia Arstoczki poparła decyzję o utworzeniu wspólnego rządu z ówczesnym premierem Maksymilianem Kolanko, tworząc tym samym koalicję rządową Nowa Arstoczka i pozbawiając dawnych sprzymierzeńców ze Zjednoczenia Arstoczki - w tym prezydenta Henryka Warsa - z wpływów w rządzie.