Arstoczka

Z wiki.arst.pl
(Przekierowano z I Republika Arstoczki)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

IV Republika Arstoczki (Arstoczka; Republika Arstoczki) - Demokratyczna republika parlamentarno-prezydencka znajdująca się na wschodnim wybrzeżu Wielkiej Wyspy. Stolicą Arstoczki jest Orvech Vonor.

IV Republika Arstoczki
Flaga IVRA.jpg
Flaga IV Republiki Arstoczki
Konstytucja Konstytucja IV Republiki Arstoczki z dnia 26 kwietnia 2021 roku
Język urzędowy Arstoczkański
Stolica Orvech Vonor
Ustrój polityczny Demokracja, republika parlamentarno-prezydencka
Głowa państwa Prezydent Henryk Wars
Marszałek sejmu Myszon Wacpe
Marszałek senatu Samuel Gawrynowicz
Szef rządu Premier Grażyna Filipowska
Waluta Funt Arstoczki (ARF)
Domena internetowa arst.pl
Hymn Międzynarodówka
Wojskowy Hymn Arstoczki
Zjednoczenie Arstoczki[1]

Historia

Podległość Kolechii

Pierwsze wzmianki

Pierwsze źródła mówiące o Arstoczce pochodzą dopiero z 1808 roku - o wizycie w Arstoczce wspomina m.in Kronika Katarzyny Wielkiej - cesarzowej Kolechii. Wspomniana ona o prostym ludu Arstocki, który wita Katarzynę z największymi honorami.

Wielki Terror

W 1877 cesarz Kolechii Aleksander IV zarządził przymusowe nauczanie języka Kolechiańskiego na terenie Arstoczki. Arstoczka jednak przyjęła alfabet łaciński już w 1854 roku. Większość obywateli odmówiła nauki nowego, nieznanego i obcego języka. Z rozkazu Aleksandra IV w 1878 roku Arstoczka straciła autonomię, a wszyscy, którzy nie zamierzali się podporządkować byli prześladowani i karani. Sytuacja zmieniła się dopiero po śmierci Aleksandra IV w 1916.

Czas niczego

Następca Aleksandra IV - Aleksander V złagodził kary i zaprzestał przymusowej nauki. Za jego panowania język Kolechiański był obowiązkowo nauczany dopiero w szkołach średnich.

Zarządził on jednak Czas Niczego, który był okresem, gdzie wszelkie źródła pisane były niszczone, a historia - zatarta. Dopiero po odzyskaniu niepodległości w 1940 próbowano przedstawić historię Czasu Niczego.

Referendum 1939

Od katastrofy gospodarczej w Kolechii w 1921 roku w Arstoczce wybuchały liczne demonstracje i protesty[2]. W 1936 zmarł Alekander V, nie pozostawiając po sobie potomstwa. Doprowadziło to do powstania Republiki Kolechii, która w 1938 rozpisała referendum niepodległości dla Imporu oraz Arstoczki.

Referendum 1939
Wyniki: Impor Arstoczka
Za niepodległością 44% 54%
Za pozostaniem w Kolechii 64% 46%

Zgodnie z referendum w 1940 Arstoczka odzyskała niepodległość, a w 1942 rozpisane zostały pierwsze wybory I Republiki Arstoczki.

I Republika Arstoczki

W I Republice Arstoczki wykształcił się system dwupartyjny, bo do końca jej istnienia aż 90% miejsc w senacie zajmowały dwie partia: Partia Pracy oraz Prawica Liberalna.

Okres 1942-1980

W latach 1942 - 1982 partią rządzącą była Partia Pracy. Gdy jeszcze w 1972 roku posiadali 52% mandatów, to już w 1977 zdobyli większość kwalifikowaną. Wprowadzili liczne reformy - doprowadziły one m.in. do poziomu alfabetyzacji 99%. W 1979 to rozłam w partii. Bardziej radykalni członkowie zakładają Partię Robotników Arstoczki. Partia Pracy zachowuje jednak większość.

Kryzys 1980

W 1980 wybucha kryzys paliwowy. Ceny ropy wzrastają o 247% - Arstoczka przez socjalną i sceptycznie nastawioną do przedsiębiorstw politykę pomimo posiadania odpowiednio dużych złóż ropy, by zarobić - nie ma pieniędzy na wydobycie ropy.

Wybory 1980

Pod koniec 1980 roku dochodzi do kolejnego rozłamu w Partii Pracy. W 1980 roku dochodzi do przedwczesnych wyborów. Wybory nie wygrywa żadna z partii, które wchodziły wcześniej w skład partii pracy:

Wybory 1980
Partia: Prawica Liberalna Socjaldemokracja Królewscy Unia Pracy Partia Robotników
Proc. Mandatów 42% 27% 11% 14% 6%

II Republika Arstoczki

Rządy Prawicy Liberalnej (1980-1990)

Po utworzeniu koalicji rządowej z partią Królewscy, nastaje Złoty Okres. Reformy ustanawiają tzw. II Republikę Arstoczki - znalezieni zostają inwestorzy. Arstoczka staje się trzecim najbogatszym państwem świata zaraz po Zjednoczonej Federacji i Obristanie. Złoża są eksploatowane w sposób zgodny z zasadą zrównoważonego rozwoju. W 1982 roku premierem zostaje ówczesny minister finansów Tomasz Polański - to on znalazł inwestorów, by wydobywać złoża ropy. Rok 1982 to rok wielkich inwestycji, prognozowane jest prześcignięcie Obristanu już w 1992 roku.

W 1985 roku wybory wygrywa Prawica Liberalna zdobywając 79% mandatów - jest to dotąd najlepszy wynik w historii całego świata. Wprowadzone zostają następne reformy. II Republika Arstoczki staje się republiką prezydencką - wcześniej prezydent spełniał wyłącznie funkcje reprezentacyjne. Reformy rozwiązują senat - na jego miejsce wprowadzają sejm z dwustoma posłami. Od tego momentu sejm pełni władzą ustawodawczą, a prezydent wykonawczą. Z racji podwojenia liczby posłów każdy poseł musiał wybrać drugiego posła.

Wzrost ekonomiczny hamuje w 1987 po zmniejszeniu cen ropy. Wzrost bezwzględny okresu 1980 - 1987 wyniósł 27%. Dzięki przemyślanym inwestycjom Arstoczka zachowała swoją pozycję aż do września 2020 roku.

Rządy Chebelskiego (1990-2005)

W 1990 roku wybory wygrywa` partia Narodowa Partia Arstoczki zdobywając 41% mandatów. Był to rząd mniejszościowy. Z racji braku posiadania większości żadna znacząca ustawa nie została wprowadzona. W 2002 roku premierem zostaje Adam Heisentler, który po próbie reformy systemu oświaty zostaje usunięty w wyniku wotum nieufności w 2004 roku. Prezydent Chebelski rozwiązał sejm i zadecydował o pięciomiesięcznym okresie bezsejmowym - do planowanych wyborów w 2005 roku.

Rządy Filipa VI (2005-2014)

W 2005 roku wybory wygrywa Filip VI - przeciwnik Chebelskiego i Heisentlera - zdobywając 52% w II turze. Zapewne Chebelski wygrałby wybory, gdyby rozpisał je od razu w 2004. Filip VI będzie prezydentem do 2014 roku. Pomimo tego rządy Filipa VI ponownie były mniejszościowe. Doszło wówczas do osłabienia Arstoczki, ponieważ - jak się okazało - gdy inne państwa wprowadzały nowoczesne reformy - w Arstoczce wciąż większość systemów było ostatnio udoskonalanych w latach 1982-1986.

Filip VI zmarł ze starości 11 czerwca 2014 roku. Rozpisane zostały następne wybory, które odbyły się 29 czerwca.

Rządy Filipa VII (2014-2019)

W wyborach w 2014 roku wygrał syn Filipa VI - Filip VII. Pomimo posiadania 116 miejsc w sejmie nie wprowadził dawnych reform.

Afera GNA S.A.

Afera była związana ze sprzedażą w październiku 2017 roku spółki Górnictwo Naftowe Arstoczki S.A. wartej wówczas ok. 43 miliardy dolarów firmę synowi Filipa VII - księciu Aleksandrowi. Kwota, jaką zapłacił Aleksander to 3,7 miliarda dolarów. Zatuszowaniem sprawy zajmował się Angel von Braun. Do dzisiaj żadna osoba nie poniosła konsekwencji z tytułu tej afery. Szacuje się, że rocznie firma generowała 1,2 miliarda dolarów przychodu.

Afera wyszła na światło dzienne dopiero na trzy miesiące przed wyborami - w kwietniu 2019 roku po zmianie szefa Narodowej Rady Bezpieczeństwa i Kontroli w związku z popełnieniem przestępstwa przez Adama Wernera. Nowy szef NRBiK odkrył aferę i przechwycił tajne dokumenty, które postanowił opublikować. Filip VII stał się znienawidzony przez wielu.

GNA S.A zostało upaństwowione w 2019 roku przez gubernatora Voltę. W maju 2020 roku sejm odmówił zwrotu spółki Aleksandrowi. Prezydent Stanisław Filipowski podjął decyzję o zwrocie 3,7 miliarda dolarów oraz zaokrągleniu tej sumy do 5 miliardów dolarów w ramach rekompensaty.

Szacuje się, że na tej aferze Filip VII zarobił 4,7 miliarda dolarów.

Rządy Adama Heisentlera (2019)

W 2019 roku Filip VII nie kandydował w wyborach, przez niechęć w związku z Aferą GNA w wyborach startował zaufany Angel von Braun. W pierwszej turze zdobył jednak 28% głosów. Z kolei stary przeciwnik królewskich - wiceprzewodniczący Narodowej Partii Arstoczki - Adam Heisentler zdobył 56% głosów i zwyciężył w pierwszej turze.

Na początku sierpnia 2019 roku doszło do rozpadu w Narodowej Partii Arstoczki. Chebelski oskarżał Heisentlera o brak patriotyzmu. Wkrótce jego partia Narodowcy została zdelegalizowana. Adam Heisentler utworzył partię Socjaliści, która trzymała władzę w Arstoczce.

Pomimo tego Chebelski stał się głównym dowódcą piechoty Arstoczki. Przekonał także Heisentlera do wypowiedzenia wojny Kolechii.

Wojna wyzwoleńcza

(Osobny artykuł - Wojna Wyzwoleńcza w Arstoczce)

Adam Heisentler przekonany przez Chebelskiego wywołał wojnę z Kolechią. Zachęcony kolejnymi sukcesami armii, polecił Chebelskiemu zaatakować w sposób bardziej agresywny. W tym samym czasie Vadim Volatov zebrał całą armię i pokonał znaczną większość armii Arstoczki. W wojnie nie pomogły także nowoczesne rakiety balistyczne, które Heisentler uznał za jedyną nadzieję wojny. Sam uciekł do Obristanu, gdy wojska Kolechii wkroczyły do Orvech Vonor (Stolicą II Republiki Arstoczki była Paradizna).

Socjalistyczna Republika Arstoczki

System państwa

(Osobny artykuł - Obwód Wschodni)

Dnia 14 września po połączeniu Partii Wyzwolenie oraz Socjaldemokracji Arstoczki w Socjalistyczną Partię Arstoczki doszło do proklamacji Socjalistycznej Republiki Arstoczki. Prezydentem Socjalistycznej Republiki Arstoczki został Vadim Volatov (Prezydent Kolechii stawał się ). Arstoczka po porażce z Socjalistyczną Republiką Kolechii została dołączona do niej jako obwód. Gubernatorem został Alexandr Volta.

W Arstoczce wprowadzona została cenzura, wszystkie media zostały upaństwowione - do każdego domu dostarczono małe telewizory oraz anteny TPOW. W wielu przypadkach dochodziło do licznych konfiskat majątków oraz publicznych egzekucji.

Ugoda z protestującymi

Na początku 2020 roku wybuchły liczne protesty. Vadim Volatov celem uspokojenia emocji, postanowił stworzyć pozory wolności i demokracji. Ogłosił on powstanie senatu Arstoczki oraz ogłoszenie wolnych wyborów. Wybory rzeczywiście były wolne - do senatu dostali się tylko kandydaci niezwiązani z Socjalistyczną Partią Arstoczki. Byli to: Stanisław Filipowski, Przemysław Jeżyk i Amelia Mirukan. Sprawa jednak zaczęła wymykać się spod kontroli Vadima Volatova, gdy doszło do złożenia oraz przegłosowanie trzech niewygodnych wniosków:

  1. Usunięcie wszystkich przestępców z rejestrów,
  2. Niekaranie ludzi za poglądy polityczne, za krytykę (względem dowolnej osoby), jak i zaprzestanie propagandy telewizyjnej.
  3. Usunięcie Prezydenta (Vadima Volatova) z obrad senatu (w związku z łamaniem praw człowieka) na zawsze oraz usunięcie wprowadzonego wniosku dot. uprawnień prezydenta. Arstoczka ogłasza się państwem suwerennym, Vadim Volatov zostaje pozbawiony władzy.

To właśnie trzeci wniosek był najbardziej kłopotliwy. Volatov nakazał aresztować senatorów - ci próbowali uciec. Volatov miał przy sobie broń i postanowił zabić jednego z senatorów - mógł tylko jednego. Zdecydował się na Amelię Mirukan - to ona złożyła najbardziej kłopotliwy z wniosków[3].

Śmierć Vadima Volatova

Okoliczności śmierci Volatova są tajemnicze. Oficjalna wersja zmieniana była aż trzykrotnie. Za pierwszym razem podano, że to Stanisław Filipowski zabił Volatova, następnie - że był to Przemysław Jeżyk. Jednakże podczas I Posiedzenia Rządu Arstoczki na emigracji Stanisław Filipowski powiedział, że to on zabił Volatova, a wersja została zmieniona by przypodobać się Kobrastanowi.

Nieścisłości wykorzystał Adam Heisentler, który podał do wiadomości w gazecie, że w rzeczywistości to jego syn - Afold zabił Volatova.

"To Ja uratowałem Arstoczkę. Zakradłem się do Senatu, wziąłem pistolet i zastrzeliłem Volatova. Jednakże, gdy Przemysław Jeżyk i Stanisław Filipowski zobaczyli co się stało, zamiast przyjąć mnie z otwartymi ramionami, wezwali ochronę i przejęli władzę..."

~ Gazeta Heisentlera

Upadek

Socjalistyczna Republika Arstoczki była zarządzana siłami centralnymi, które kontrolowane były przez Vadima Volatova. Władzę do rozpisania następnych wyborów przejęli Stanisław Filipowski oraz Przemysław Jeżyk. Państwo oficjalnie przestało istnieć 13 kwietnia 2020 roku.

III Republika Arstoczki

Sejm - Wyniki

III Republika Arstoczki to potoczne określenie faktycznie istniejącej od 17 kwietnia 2020 roku do 28 sierpnia 2020 roku Republiki Arstoczki. Zdaniem wielu ekspertów był to najczarniejszy okres w historii niepodległej Arstoczki[4]. Datę wyborów wyznaczono na niedzielę - 26 kwietnia 2020 roku. Szczegóły przyszłego systemu zostały ustalone wspólnie przez Stanisława Filipowskiego i Przemysława Jeżyka. To właśnie w dniu proklamacji Republiki Arstoczki zadecydowano, że w wyborach będzie mogła wystartować każda partia. Wiele ustaleń powróciło do tych z II Republiki Arstoczki. System prezydencki został jednak zastąpiony wymyślonym przez Przemysława Jeżyka systemem Fluid-seat (ar. Płynny Mandat). Miało to ułatwić tworzenie koalicji, lecz nie brak opinii że doprowadziło to właśnie do upadku III Republiki Arstoczki. Poza tym system demokracji pośredniej - używany za czasów I i II Republiki Arstoczki - został przywrócony.

Senat - Wyniki
Nowy podział mandatów (Sejm)
Nowy podział mandatów (senat)

Wybory parlamentarne

Pospieszne wybory przeprowadzono 26 kwietnia 2020 roku. Partią, która zdobyła najwięcej mandatów było Wyzwolenie Arstoczki - zdobyła niecałe 40%

Wyzwolenie Arstoczki nie zdobyło natomiast większości bezwzględnej. Pomimo tego, sympatyzowała ona z Partią Wolności Arstoczki. Razem z nią posiadali 63% mandatów, dzięki czemu osiągnęli prawie większość kwalifikowaną 3/5.

W senacie również Wyzwolenie Arstoczki nie zdobyło większości. Zdobyli 2 / 5 mandatów. Lecz z jeszcze jednym mandatem PWA mieli większość.

Wybory prezydenckie

Zdecydowanie największymi faworytami w wyborach prezydenckich byli: Stanisław Filipowski oraz Adam Heisentler. Kampania była bardzo ostra, dochodziło często do pomówień oraz oskarżeń. Pomimo tego iż system nie przewidywał drugiej tury, obaj kandydaci otrzymali równo 10:10 głosów w ostatniej sesji. Orzeknięto o konieczności przeprowadzenia drugiej tury wyborów, jako wybory ogólnokrajowe. Pomimo tej sytuacji nie zaprzestano stosowania systemu demokracji pośredniej.

Druga tura wyborów odbyła się 16 maja 2020 roku. Wyniki ogłoszone zostały przez Przewodniczącego Komisji Wyborczej Arstoczki - ks. Filipa Pawłowskiego. Dokonał on jednak fałszerstwa.

Afera Wielkiego Fałszerstwa

Po zebraniu dowodów obciążających ks. Filip Pawłowski zeznał iż działał na polecenie Adama Heisentlera. Twierdził iż o wszystkim wiedzieli tylko on, Mado Zeng, Adam Heisentler oraz jego żona i syn. Ci jednak wyparli się i całą winę zrzucili na niepokornego ks. Filipa, który nie potrafił pogodzić się z porażką.

Wszystkie karty do głosowania w rzeczywistości zostały zniszczone, a wynik ustalił ks. Filip Pawłowski. Został on skazany na karę 5 lat pozbawienia wolności w zawieszeniu na lat 10. Później założył ugrupowanie Partia Narodu Arstoczki - Odrodzenie, która nawiązywała do Partii Narodu Arstoczki, zdelegalizowanej za rządów Vadima Volatova. Opuścił partię w lipcu 2020 roku, zostając proboszczem w największej parafii w Nirsku, oddając kierownictwo partii Piotrowi Policji.

Adam Heisentler został skazany wyrokiem i pozbawiony czynnego i biernego prawa wyborczego. 20 maja utworzone zostało specjalne stanowisko Naczelnego Doradcy Państwowego. Jego partia Socjaliści miała zostać również zdelegalizowana. Heisentler wiedział, że może do tego dojść, więc dzień przed rozprawą przed Trybunałem Stanu oddał kierownictwo partii Socjaliści Mado Zengowi. Sam utworzył jednoosobową partię Zjednoczona Demokracja i to ona została zdelegalizowana wyrokiem trybunału.

Powrót Volatova

Gdy pod koniec maja do Arstoczki przyjechał nowo wybrany Naczelnik Kobrastanu - generał Volatov Di Ravello razem ze swoim synem Gloriusem Volatovem nikt nie spodziewał się tego, co może nastąpić. Glorius Volatov utworzył partię Wolność tkwi w SILE, która z miejsca zaczęła oskarżać Arstoczkę o kradzież pieniędzy zwykłym obywatelom. Wszelkie reformy, które miały zwiększyć niezależność Arstoczki od Kobrastanu były krytykowane i niszczone.

Dzięki polityce Fluid-seat przejęli najpierw 10 mandatów w sejmie po Królewskich, następnie 31 mandatów zdobyli podstępem, pozbawiając władzy Adama Westa. Wymusili zwiększenie posłów do 220 oraz senatorów - z 5 do 9. Dzięki temu zdobyli kolejne mandaty, niekoniecznie proporcjonalnie. W czerwcu 2020 roku zmanipulowali opinię biegłych ekspertów ws. ustawy o Niezależnym Urzędowym Trybunale Rozporządzeń oraz Referendum Rocznym. Podstawieni eksperci wydali opinię iż ustawa podniesie standardy wprowadzania ustaw w Arstoczce. W rzeczywistości zablokowało to wprowadzanie ustaw niechcianych przez mimo wszystko opozycję.

Ponowne utworzenie Zgromadzenia Konstytucyjnego

Miejsca w Zgromadzeniu Konstytucyjnym
Wybory październikowe

Aby zapobiec działaniom Volatova utworzono nowe Zgromadzenie Konstytucyjne (Zgromadzenie Konstytucyjne II Republiki Arstoczki funkcjonuje w teorii do dziś), które miało uchwalić konstytucję, w której NUTR zostałoby pozbawione władzy przy kontroli ustaw. Zgromadzenie to składało się z 10 członków, którzy wybierani byli przez posłów w Sejmie. Aby zdobyć większość sympatyzujące partie Wyzwolenie Arstoczki oraz Partia Wolności Arstoczki ogłosiły wspólny start w wyborach, jako Koalicja Wolność. Ostatecznie zdobyli 50% miejsc.

Spisek WTWS'u

Pod koniec sierpnia 2020 roku doszło do spisku. W jego wyniku doszło do posadzenia na stanowisko Prokuratora Generalnego Gloriusa Volatova oraz nieświadomego podpisania przez Stanisława Filipowskiego, Grażynę Filipowską, Myszona Wacpe i wielu innych oświadczenia, w którym przyznali się do zdrady stanu. Z tego powodu po powrocie zostali oni skazani na dożywotni zakaz przebywania w kraju.

Wrzesień 2020

Rząd Arstoczki na uchodźstwie na którego czele stał były premier Przemysław Jeżyk postanowił rozpocząć Operację Volatov, polegającą na przejęciu władzy w Arstoczce na drodze mediacyjnej, demokratycznej lub inwazyjnej.

W tym samym czasie przeprowadzono pospieszne wybory, w których Glorius Volatov zwyciężył pozbawiony praktycznie wszelkich przeciwników. Jedynym znaczącym przeciwnikiem był Adam West, który po wyborach wg oficjalnego raportu miał popełnić samobójstwo wjeżdżając swoim samochodem do wody - w rzeczywistości najpewniej zginął w zaaranżowanym wypadku, co potwierdzają doniesienia reporterów, którzy o tragedii dowiedzieli się zapewne na miejscu wypadku[5]. Komisja śledcza ws. tego wypadku wciąż nie została powołana. Wniosek KPN odrzucony został większością głosów w sejmie. Przeciw zagłosowało Porozumienie oraz partię VOLATOV.

Październik 2020

Na początku października III Republika Arstoczki przyłączona została do Federacji Kobrastanu, a Glorius Volatov został jej gubernatorem. Przeprowadzone zostały wybory do Zgromadzenia Narodowego Federacji Kobrastanu oraz do Sejmu Autonomicznego Obwodu Arstoczki. Wybory wygrało WTWS, uznane zostały one za sfałszowane przez Rząd Tymczasowy - w rzeczywistości to system liczenia głosów dawał WTWS'owi znaczną przewagę - głównie dzięki promowaniu członków NUTR oraz biedniejszych ludzi.

Wolna Republika Arstoczki

Referendum Listopadowe

W listopadzie, po ostrzeżeniach nowo wybranego antysocjalistycznego prezydenta McKinleya, Glorius Volatov zarządził Referendum Listopadowe. Tam mieszkańcy Arstoczki zadecydowali o opuszczeniu Federacji Kobrastanu oraz o przeprowadzaniu wolnych i demokratycznych wyborów. Decyzją Zjednoczonej Federacji miał zostać wprowadzony system parlamentarno-prezydencki - wybory prezydenckie w ostatniej sesji (Ordynacja STV) wygrał Henryk Wars z wynikiem 52%. Z kolei najwięcej miejsc w wyborach na prezesa rządu zdobył Stanisław Filipowski, który po przekonaniu posłów Ewy West utworzył koalicję rządową pod nazwą Koalicja Partii Liberalnych, zdobywając 47% miejsc w sejmie i uzyskując wotum zaufania.

Działania Wolnej Republiki Arstoczki

W Wolnej Republice Arstoczki przez nagłe powstanie państwa zajęto się przede wszystkim sprzątaniem po rządach Gloriusa Volatova. Między innymi dzięki wsparciu prezydenta Henryka Warsa udało się uchwalić ustawę o deportacji i pozbawieniu biernego prawa wyborczego  ze względu na wcześniejszą przynależność polityczną - która pozbawiała kolejnych Volatovów możliwości rządzenia w Arstoczce, acz - jak się później okazało - nie zatrzymało to Volatovów przed kolejną próbą przejęcia władzy w Arstoczce.

Referendum powrotu do normalności

Prezydent Henryk Wars posiadał specjalne uprawnienia przez przyjęciem konstytucji, na mocy których rozpisał referendum, nazwane powrotem do normalności, w którym to m.in. doszło do zmiany nazwy Wolna Republika Arstoczki (będąca nazwą nadaną przez Zjednoczoną Federację) na IV Republika Arstoczki, co podkreślać miało kontynuację istnienia kilkudziesięcioletniego państwa Arstoczki.

Kryzys gabinetowy

Stanisław Filipowski pod koniec 2020 roku z nieznanych przyczyn podał się do dymisji i wskazał swoją żonę, Grażynę Filipowską, na przyszłą premier. Takiej decyzji nie poparł Myszon Wacpe i na pierwszym wotum zaufania dla jej rządu jego posłowie głosowali przeciw. Stanisław Filipowski przez to zerwał porozumienie, przez co na II wotum zaufania Grażyna Filipowska osiągnęła jeszcze słabszy wynik. Trzecie wotum zaufania odbyło się dla drugiego rządu Koalicji Przywrócimy Normalność - konkretnie ws. rządu Angela von Brauna. Osiągnęło jeszcze słabszy wynik w związku z czym 31.12.2020 roku prezydent Henryk Wars zarządził przedwczesne wybory.

IV Republika Arstoczki

Wybory 2020/2021

Wybory 2020/2021

W wyborach 2020/2021 najwięcej mandatów uzyskała Zjednoczona Prawica - Wars i von Braun - uzyskując 66 mandatów. Po połączeniu się z Partią Wolności Arstoczki Myszona Wacpe uzyskali 88 mandatów. Nowe wykresy zostały udostępnione pod adresem: https://parlament.arst.pl/sejm/ (Historia sejmu II Kadencji).

Po wyborach przez tydzień rządziła Zjednoczona Lewica - czyli 10 posłów, którzy odeszli ze Zjednoczonej KONfederacji, 64 posłów partii FILIPOWSKA oraz 41 posłów Zjednoczonej Lewicy. Następnie jednak 18 stycznia weszła do życia nowa konstytucja zwiększająca kompetencje Prezydenta Republiki - od tego czasu na podpisanie ustawy miał aż 7 dni, natomiast aby odrzucić jego veto potrzebna była już nie większość bezwzględna, a większość kwalifikowana 60% posłów

Kryzys większościowy

Zjednoczona Lewica nie zamierzała rządzić razem z prezydentem. Z początku naginając zasady demokracji, zdobyła mandaty pozostałych sześciu posłów Zjednoczonej KONfederacji - Trybunał Sprawiedliwości Ligi Narodów uznał te działania za bezprawne oraz niezgodne nie tylko z Prawem Międzynarodowym, ale także z Konstytucją Arstoczki, co spowodowało liczne napięcia pomiędzy Zjednoczoną Federacją, a Arstoczką.

Następnie doszło do kilku bardzo ważnych spotkań z gen. Volatovem di Ravello w Grestin - to właśnie tam zarządzono korzystną zdaniem niemalże wszystkich parlamentarzystów współpracę gospodarczą Federacji Kobrastanu z Arstoczką. To właśnie ta sytuacja spowodowała wystosowanie Groźby przez prezydenta McKinleya, by Arstoczka zawiesiła stosunki dyplomatyczne z Federacją Kobrastanu. W odpowiedzi na następnym spotkaniu w Grestin Arstoczka nie tylko podpisała dokumenty i rozpoczęła współpracę gospodarczą z Kobrastanem, ale także utworzyła z nimi pakt obronny.

Wg informacji podawanych przez Telewizję Niezależną to właśnie w Grestin doszło do podpisania porozumienia z Antonem Volatovem, który wówczas miał dołączyć się do Zjednoczonej Lewicy w zamian za korzystniejsze warunki umowy handlowej dla Kobrastanu - dzięki tej operacji Zjednoczona Lewica uzyskała polityczne korzyści związane z osiągnięciem 132 mandatów poselskich, pozwalających im odrzucić veto prezydenckie. Zdaniem Telewizji Niezależnej doszło do tego kosztem wszystkich ludzi w Arstoczce.

Wykrycie potencjalnego zagrożenia ze strony Volatovów

Anton Volatov stawiał jeden warunek dalszego uczestniczenia w koalicji rządowej Zjednoczona Lewica - jego posłowie mieli znaleźć się w Komisji Służb Specjalnych, a on sam miał stać na czele Urzędu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Arstoczki i Wojskowych Służb Informacyjnych Arstoczki. Gdy w marcu 2021 roku Henryk Wars zażądał przekazania mu ściśle tajnych dokumentów Anton Volatov nakazał zniszczyć wszystkie te dokumenty. Z kilku tysięcy ocalały cztery takie dokumenty, w których zawarte informacje wystarczyły do postawienia przed trybunałem stanu wszystkich jedenastu posłów Partii VOLATOV, którzy byli powiązani przez KSS z tymi dokumentami. Zostały one upublicznione i przedstawione w Telewizji Publicznej.

Utworzenie Zjednoczenia Arstoczki

Po rozliczeniu afery, doszło do powstania największej w historii Arstoczki koalicji, mającej na celu uzdrowienie życia publicznego w Arstoczce, nazwaną Zjednoczenie Arstoczki. Początkowo jako porozumienie do Zjednoczenia Arstoczki przystąpili wszyscy posłowie, zarówno pozostali członkowie Zjednoczonej Lewicy i Zjednoczonej Prawicy, w wyniku czego ugrupowanie to posiadało 183/191 (95,81%) mandatów w sejmie. Po uporządkowaniu podstawowych spraw ugrupowanie to opuścił jednak Adam Heisentler i jego partia Lewica Arstoczki, tworząc wspólnie z Partią Robotników (która jako jedyna nie dołączyła do Zjednoczenia Arstoczki) Zjednoczoną Opozycję. Na mocy porozumień, premierem pozostała Grażyna Filipowska.

Ze względu na pozostanie w koalicji silnej prawicy prezydenta Henryka Warsa, program partii został ułożony według jego głównych założeń. Koalicja ujednoliciła podatki, tworząc podatek obrotowy, wprowadziła dualizm i większą dowolność w systemie emerytalnym oraz prowadziła gospodarkę w sposób liberalny, ograniczając transfery socjalne dla społeczeństwa.

Utworzenie Federacji Arstoczki

22 lipca 2021 roku po wygranej przez Adama Łódzkiego wyborów prezydenckich w Prezydenckiej Republice Arstoczki, doszło do podpisania porozumienia pomiędzy dwoma państwami arstoczkańskimi, które przerodziło się w traktat o Federacji Arstoczki i powstaniu Arstoczki, jako państwa federalnego. Powołano wspólny parlament, przekazując mu kompetencje m.in. zarządzania Funtem Arstoczki, zasobami naturalnymi państw członkowskich, a także reprezentacji wszystkich państw na arenie międzynarodowej.

Stopniowe postulaty na rzecz zaciśnięcia więzów pomiędzy państwami członkowskimi były podnoszone wielokrotnie przez polityków Zjednoczenia Arstoczki, nie doczekały się jednak swojej realizacji przez opór ze strony polityków z Arstoczki Północnej, chcących utrzymać suwerenność.

Rozłam w Zjednoczeniu Arstoczki

15 kwietnia 2023 roku Zjednoczenie Arstoczki opuścił prezydent Henryk Wars, wraz ze Zjednoczoną Prawicą. Przyczyną miało być niewywiązanie się członków Zjednoczenia Arstoczki z umowy koalicyjnej przez niewybranie Warsa na kandydata ugrupowania w wyborach prezydenckich, które poparło wówczas Adama Westa. Nowym koalicjantem Warsa stał się Maksymilian Kolanko, prezes konserwatywnej partii #Revolucja, która w wyborach zdobyła wówczas ponad 30% mandatów. Tak utworzona koalicja nie mogła jednak przeprowadzić większości założonych reform przez obecność Antona Volatova, bez którego nie miała większości. Henryk Wars, nie chcąc popełnić błędu Zjednoczonej Lewicy, nie godził się na kompromisy, hamując zapowiadane reformy.

Zamach na życie prezydenta

14 sierpnia 2023 roku doszło do kulminacyjnego wydarzenia od afery wywrotowej. Prezydent Henryk Wars nagle stracił przytomność w swoim biurze w Pałacu Prezydenckim, a w związku z niedyspozycją prezydenta, obowiązki głowy państwa przejął Anton Volatov, ówczesny Marszałek Sejmu. Volatov nie konsultował swoich decyzji z resztą koalicjantów, doprowadzając do chaosu w komunikacji i nieprzyjęcia go z powrotem do rządu po zakończeniu pełnienia swoich obowiązków: rząd stał się mniejszościowy.

2 września 2023 roku, kilka dni po zaprzestaniu pełnienia obowiązków prezydenta przez Antona Volatova i przejęciu ich przez marszałka Stanisława Filipowskiego, doszło do rozpoczęcia operacji wojskowej na konfliktowym dla Arstoczki terenie Zachodniego Grestin. Ta decyzja spotkała się z krytyką zarówno ze względu na niepełny mandat Filipowskiego jako tymczasowego prezydenta, jak i z powodu braku odpowiedniego zabezpieczenia mieszkańców Grestin, co prowadziło do niepotrzebnych ofiar wśród żołnierzy Arstoczki.

Prezydent Henryk Wars powrócił do pełnienia swoich niespełna miesiąc po zamachu i kontynuował przyjętą przez Filipowskiego politykę ataku na Grestin.

Rząd Nowej Arstoczki

15 października 2023 roku, równo rok po zaprzysiężeniu I Rządu Maksymiliana Kolanko, ten - przez rosnącą frustrację, związaną z brakiem środków do realizacji reform - zdecydował się na utworzenie II Rządu Maksymiliana Kolanko wraz ze Zjednoczeniem Arstoczki, zamiast Zjednoczonej Prawicy - tworząc tym samym koalicję rządową Nowa Arstoczka. Na swojej konferencji prasowej zapowiedzieli realizację obszernego programu, skupionego na zakopaniu dawnych sporów i podjęciu dialogu, celem utworzenia lepszej Arstoczki.

Uwagi i przypisy

  1. Według ustawy o hymnach i językach świata Arstoczka, hymnym wchodzącej w skład Federacji Arstoczki IV Republiki Arstoczki jest "Zjednoczenie Arstoczki". Według konstytucji o hymnie decyduje ustawa o ochronie konstytucyjnej, która wciąż nie została uchwalona z powodu utraty większości konstytucyjnej przez Zjednoczenie Arstoczki
  2. Zgodnie z kroniką, nazwaną Późny Czas Niczego - kronika, pisaną przez Kolechian
  3. Według reportera Gazety Heisentlera
  4. Niezależni eksperci ze Zjednoczonej Federacji ocenili III Republikę Arstoczki jako skorumpowane oraz nieprzyjazne obywatelom państwo, w którym niektóre najgorsze elementy z czasów Vadima Volatova, jak chociażby kult jednostki, pozostały.
  5. Gazeta Specjalna - 12.10.2020